Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	خنده 1

6 Poems contain laughter like

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:24.2-24.2

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:24.2

German Translation

[1] مقام امن و می بی‌غش و رفیق شفیق
گرت مدام میسر شود زهی توفیق

[2] جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است
هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق

[3] دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق

[4] به مأمنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت
که در کمینگه عمرند قاطعان طریق

[5] بیا که توبه ز لعل نگار و خنده جام
حکایتیست که عقلش نمی‌کند تصدیق

[6] اگر چه موی میانت به چون منی نرسد
خوش است خاطرم از فکر این خیال دقیق

[7] حلاوتی که تو را در چه زنخدان است
به کنه آن نرسد صد هزار فکر عمیق

[8] اگر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجب
که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیق

[9] به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام
ببین که تا به چه حدم همی‌کند تحمیق

[1] The abode of peace ,unalloyed wine ,and the kind companion ,
If ever attainable these be to thee ,O excellent the grace of God

[2] The world and the world's work ,all naught in naught is
The verifying of this matter ,a thousand times ,I have made .

[3] Regret and sorrow that ,up to this time ,I knew not ,
That the alchemy of happiness is^ the Friend ,the Friend

[4] To a place of safety ,go opportunity ,reckon the plunder of time
For ,in the ambuscades of life ,are the highwaymen of the Path .

[5] O Saki come .For penitence for the ruby lip of the true Beloved and for the laughter the sparkling of the cup ,
Is an imagination ,verification whereof reason maketh not .

[6] Although ,to one contemptible like me ,the slender hair of thy small waist reacheth not ,
From the thought of this subtle matter ,happy is my heart .

[7] That darkish beauty that is in the chin - pit of thine ,
To its profound depth ,reach not many a thought profound .

[8] If ,with the colour of red cornelian ,my tear be ,what wonder
For like red cornelian ,is the seal of the seal - ring of my eye .

[9] With laughter ,he the Saki spake ,saying Hafiz the servant of thy nature ,I am
Behold to what degree ,me a fool ,he the Saki maketh .

[1] Wo ist ein Herz, daß es mich führ' Pfade des Heils,Auf keinem Wege konnt' ich zu dem Freund gelangen.

[2] Sicherer Ort, lauterer Wein, treuer Gesell,Sind diese drey dir stets bescher't, o gutes Schicksal!

[3] Wissen der Welt, Thaten der Welt, Alles ist Nichts,Ich habe tausendmal dies Wort als wahr bewähret.

[4] Leider und Ach! Daß ich bis jetzt nimmer gewußt,Daß mein Geleitsmann auch des Glückes Geleit' gewesen.

[5] Suche dir schnell sicheren Ort, nütze die Zeit,Denn Räuber liegen in des Lebens Hinterhalte.

[6] Ueber das Glas, und den Rubin, Buße zu thun,Ist eine Fantasie, die der Verstand nicht gut heißt.

[7] Mitte des Leib's! fein wie ein Haar! nimmer umschließ'Ich dich, doch froh ist mein Gemüth des feinen Bildes.

[8] Grübchen des Kinns! Was du an Reiz heimlich verbirgst,Wird nie ergründen hunderttausendfache Weisheit.

[9] Ob des Rubins, den ich geweint, wundert Euch nicht,Ein flammender Pyrop ist meines Auges Siegel.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:27.4-27.4

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:27.4

German Translation

[1] به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
که کس مباد ز کردار ناصواب خجل

[2] صلاح ما همه دام ره است و من زین بحث
نیم ز شاهد و ساقی به هیچ باب خجل

[3] بود که یار نرنجد ز ما به خلق کریم
که از سؤال ملولیم و از جواب خجل

[4] ز خون که رفت شب دوش از سراچه چشم
شدیم در نظر ره روان خواب خجل

[5] رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش
که شد ز شیوه آن چشم پرعتاب خجل

[6] تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا
که نیستم ز تو در روی آفتاب خجل

[7] حجاب ظلمت از آن بست آب خضر که گشت
ز شعر حافظ و آن طبع همچو آب خجل

[1] Even as in the rose - season the time of manifestations of glories of mysteries of repentance of wine love I became ashamed ,
So of un - upright conduct abandoning wine - drinking let none be ashamed .

[2] My counsel the circulation of the cup is all the snare of the Path and ,of the argument ,
On account of the lovely one ,or of the Saki ,in no way am I ashamed .

[3] It may be that ,through His compassionate nature ,the true Beloved asketh not my sin
For ,of question I am vexed and of answer ,ashamed .

[4] Of the blood ,that ,last night ,went flowing from the pavilion of the eye ,
In the sight of the night - prowlers of sleep that come upon the path of the eye we were ashamed .

[5] Lawful it is ,if the intoxicated narcissus cast down its head
For ,of that Beloved's eye full of wrath ,it became ashamed .

[6] Than the resplendent sun ,more beauteous of face ,thou art .Thanks to God
That ,in the sun's face ,of thee O murshid I am not ashamed .

[7] The veil of the Zulmat darkness the gleaming water of life of Khizr established for the reason that it became ,
Of the pure nature of Hafiz and of this his poetry lustrous like water ,ashamed .

[8] Beneath the lip ,poison - laughter ,why expresseth the cup ,
If ,of Thy ruby lip ,the ruddy wine became not ashamed

[9] Its face in the veil of the shell ,it the pure pearl concealed on that account ,
That ,of the pearls of my lustrous verse ,the pearl of pure water became ashamed .

[1] Ich habe nie vor deiner ThürNoch meine Wangen abgewendet,Durch Gottes Gnade hab' ich michDerselben nicht zu schämen.

[2] Ich fieng an in der RosenzeitDer Reu' des Trinkens mich zu schämen,Und doch soll Niemand deß, was erNicht recht gethan sich schämen.

[3] Es ist die EingezogenheitAuf meinem Wege nur ein Fallstrick,Denn ich will mich der Schönen nichtUnd nicht der Schenken schämen.

[4] Die Freundinn wird ob ihrer HuldMit Fragen mich vielleicht verschonen,Mich kränkt die Frage und ich mußDer Antwort mich nur schämen.

[5] Des Blutes halb, das gestern nachtsGeflossen ist von meinen Augen,War vor den Nachtgesichtern ichIm Falle mich zu schämen.

[6] it allem Recht hängt die NarzißDen Kopf auf eine Seite nieder,Sie muß sich vor des Liebchens Aug'Sobald es zürnet, schämen.

[7] Es überscheint der Sonnenglanz,Der Glanz von deinem Angesicht,Gott sey gelobt! ich habe michVor dir doch nicht zu schämen. Warum, lacht wohl das Glas voll WeinSo giftig zwischen deinen Lippen?Es muß vor dem Rubin des MundsDer Wein gewiß sich schämen. Die Perle hat ihr AngesichtVersteckt im Schleier einer Muschel;Denn vor den Perlen des GesangsMuß sie sich billig schämen. D

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.12-10.12

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.12

German Translation

[1] عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
عارف از خنده می در طمع خام افتاد

[2] حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد
این همه نقش در آیینه اوهام افتاد

[3] این همه عکس می و نقش نگارین که نمود
یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد

[4] غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید
کز کجا سر غمش در دهن عام افتاد

[5] من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد

[6] چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار
هر که در دایره گردش ایام افتاد

[7] در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ
آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد

[8] آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی
کار ما با رخ ساقی و لب جام افتاد

[9] زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد

[10] هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است
این گدا بین که چه شایسته انعام افتاد

[11] صوفیان جمله حریفند و نظرباز ولی
زین میان حافظ دلسوخته بدنام افتاد

[1] O true Beloved when ,into the mirror of the cup of love the reflection of Thy face fell ,
From the laughter of wine love's glory into the crude desire of drinking the cup ,the Arif fell .

[2] With that splendour that ,in the mirror of the ruby the beauty of Thy face made ,
All this picture of created beings that are illusory into the mirror of fancy fell .

[3] All this reflection of wine sensual love and varied picture brutal love that have appeared
Is only a splendour of the face of the Saki God that ,into cup of our heart and into things possible fell .

[4] The jealousy of true love severed and made dumb the tongue of all the great ones of love the Arifs
Then into the mouth of the common people ,the mystery of grief for Him ,how fell

[5] From the masjid to the tavern ,I fell not of myself
From the covenant of eternity without beginning ,to me this result of the end tavern - haunting fell .

[6] When ,like the compass ,for the sake of revolution ,he moveth not ,what may he do
Who in the circle of time's revolution fell

[7] After coming out from the pit dimple of Thy chin ,in the curl of Thy tress ,my heart clung
Alas ,forth from the pit ,it came and into the snare ,fell .

[8] O Khwaja passed hath that time when thou sawest me in the cloister
Now with the face of the Saki and the lip of the cup ,my work fell .

[9] Beneath the sword of grief for Him ,it is proper to go dancing in joy
For ,that one who was slain of Him ,his end happy fell .

[10] Every moment ,another kindness to me of consumed heart is His
Behold ,how fit for reward ,this beggar fell .

[11] The Sufis ,all ,are lovers and glance of love players but ,
From the midst ,to bad name ,heart - consumed Hafiz fell .

[1] Ist der Wangen Wiederschein In des Glases Fluth gefallen, So sind Weise alsogleich Lächelnd durch den Wein gefallen.

[2] Wegen einer Schmeichelei, Die du deinem Spiegel machtest, Sind in meines Herzens Glas Solche Bilder eingefallen.

[4] Liebeseifer hat die Zung' Der Vertrauten abgeschnitten, Wie ist also dieses Wort Ihres Grams in's Volk gefallen.

[6] Wie der Zirkel in dem Kreis Muß sich in die Runde drehen, Wer in dieser Zeiten Kreis In den Wirbel ist gefallen. Nimmer Meister wirst du mich Künftighin in Schenken sehen, Denn ich bin nun auf das Glas, Auf des Freundes Aug' gefallen.

[7] Aus des Kinnes Grübchen griff Ich nach Ihres Haares Stricken, Ach! ich kam wohl aus dem Brunn, Aber bin in's Netz gefallen.

[9] Unter ihrem Schmerzenschwert' Muß man immer tanzen geh'n, Nie für die Erschlagenen Ist das End' gut ausgefallen.

[10] Immer neue Huld von ihr, Für mich armen Herzverbrannten, Sieh! wie ist der Bettler doch In des Fürsten Huld gefallen.

[11] Alle Frommen trinken Wein, Alle seh'n die Schönen gerne, Deinem Herzen, o Hafis, Spott und Schand ist zugefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.54-10.54

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.54

German Translation

[1] سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
به دست مرحمت یارم در امیدواران زد

[2] چو پیش صبح روشن شد که حال مهر گردون چیست
برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد

[3] نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست
گره بگشود از ابرو و بر دل‌های یاران زد

[4] من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست
که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

[5] کدام آهن دلش آموخت این آیین عیاری
کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد

[6] خیال شهسواری پخت و شد ناگه دل مسکین
خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد

[7] در آب و رنگ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم
چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد

[8] منش با خرقه پشمین کجا اندر کمند آرم
زره مویی که مژگانش ره خنجرگزاران زد

[9] شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دین منصور
که جود بی‌دریغش خنده بر ابر بهاران زد

[10] از آن ساعت که جام می به دست او مشرف شد
زمانه ساغر شادی به یاد میگساران زد

[11] ز شمشیر سرافشانش ظفر آن روز بدرخشید
که چون خورشید انجم سوز تنها بر هزاران زد

[12] دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق ای دل
که چرخ این سکه دولت به دور روزگاران زد

[13] نظر بر قرعه توفیق و یمن دولت شاه است
بده کام دل حافظ که فال بختیاران زد

[1] In the morning when ,his standard on the mountainous lands ,the Khasrau of the east the rising sun pitched ,
With the hand of mercy ,the door of hopeful ones ,my beloved beat

[2] Before morning ,when it became manifest what is the inconstant state of the sphere's love ,
It the morning ascended and ,on the pride of potentates ,a sweet laugh expressed .

[3] Last night ,when with the intention of dancing ,my idol stood up ,
From the tress ,she unloosed the knot and on the hearts of beloved ones beat .

[5] This usage of deceit ,what iron heart taught Him the true Beloved
That when from his own house He came out ,those keeping awake at night the 'abids ,and the zahids He first attacked .

[6] The idea of horsemen my wretched heart matured and near to them went
O Lord preserve it ,for ,on the centre of the horsemen ,it dashed .

[8] By the woollen khirka ,how into the noose of my power may I bring Him ,
A hair - clad one whose eye - lash ,those dagger - thrusting attacked .

[9] The great king ,Muzaffar of pomp ,the bravery of the kingdom ,and the faith of Mansur
Whose exceeding liberality without hesitation ,laughter ,against the generous spring - cloud ,expressed .

[10] From that moment when ,by his hand ,the cup of wine became honoured ,
In memory of its wine - drinkers ,the cup of joyousness ,time drained .

[11] With his head - cleaving sword ,gleamed victory that day
When ,like the star - consuming sun ,on thousands ,alone he dashed .

[12] Hafiz from God's grace ,ask for his Shah Mansur's lasting life and kingdom
For ,in the time of the people ,this coin of fortune ,the sphere struck .

[13] On the die of grace ,and the felicity of the King's fortune ,my glance is
O beloved give the desire of the heart of Hafiz who ,the omen of the fortunate ,struck .

[14] God most high since it gained the sorcery of existence ,excellent the nature of Shah Mansur
The purity of whose pure essence ,the breath of equality with the austere expressed .

[1] Morgens als die Fahne der Sonne Aufgesteckt war auf den Bergen, Sieh da kam der Liebling des Herzens Aus Erbarmung an die Thüre.

[2] Weil der Morgen deutlich erblickte, Was da sey des Glückes Liebe, Fieng er an im Ernste zu lachen Ueber jene, die d'rauf stolz sind.

[3] Gestern als mein Schöner zum Tanze Aufgestanden war im Kreise, Löst' er auf die Bande der Locken, Warf dieselben auf die Freunde,

[4] Als sein Wein ergründendes Auge, Die Vernünftigen zu rufen, Wusch ich über Frieden und Ruhe In dem Herzensblut die Hände.

[5] Saget, welches eiserne Herz hat Diese List ihn wohl gelehret, Daß er so vor allem beginn't Nachtdurchwacher auszurauben?

[6] Einen Reiter sah ich im Traume, Armes Herz! du war'st verloren, Herr, bewahr's vor allen Gefahren, Mitten unter Reiter fiel es.

[7] Für den Glanz von seinem Gesichte, Wurden Blut und Geist geopfert, Doch erfüllt er einmal die Wünsche, Danken es ihm die Entseelten.

[8] Ha! wie soll ich denn mit der Kutte Eine Locke Haar's erobern, Deren einz'le Härchen auf Straßen Tapfre Männer ganz ausrauben.

[10] Seit der Stunde, da er das Weinglas Nahm zuerst in seine Hände, Gab die Zeit den Becher der Freude Allen Trinkern in die Hände.

[11] Von dem Goldverspendenden Schwerte, Strahlte Sieg an jenem Tage, Als Er, wie die Sonne der Sterne, Tausende allein geschlagen.

[12] Seines Lebens, seiner Regierung Dauer fleh', o Herz! vom Herren, Denn die Münze ward von dem Loose Nach dem Laufe der Zeit geschlagen.

[13] Meines Muthes Loos ist gebunden An des Schahes Glück und Segen, Sey vergnügt Hafis, denn die Losung Ist auf's Beste ausgefallen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.105-10.105

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.105

German Translation

[1] یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

[2] یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت
معجز عیسویت در لب شکرخا بود

[3] یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس
جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

[4] یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت
وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

[5] یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب
آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

[6] یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

[7] یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی
در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

[8] یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز کم است آن جا بود

[9] یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست
نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

[1] Be memory of that time 0 true Beloved when towards us Thy exceeding glance of mercy was .
When evident in our face ,the writing of Thy love mercy was .

[2] Be memory of that time when ,me with reproach ,Thy eye slew
When in Thy lip ,sugar - devouring ,the miracle of Isa life - giving was .

[3] Be memory of that time when ,in the assembly of companionship of the perfect murshid ; or of the circle of zikr we dashed drained the morning cup of wine
We were not ,save I and the friend the murshid and ,with us ,God was .

[4] Be memory of that time when Thy cheek kindled the candle of joy
And its careless moth ,this consumed heart was .

[5] Be memory of that time when ,in that banquet - place of courtesy and of manners the assembly of hal and of zikr
That which expressed laughter like the intoxicated one ,the red morning wine of Love for God was .

[6] Be memory of that time ,when the ruby wine of the goblet expressed laughter reflected itself ,and foamed in tumult
Between me and thy ruby lip many a story was .

[7] Be memory of that time ,when my lovely moon used to bind on a moon - like ,crescent cap
At her stirrup in service the new crescent moon ,the world - measuring messenger ,was .

[8] Be memory of that time when I was tavern - sitter and intoxicated :
And that which divine knowledge to - day ,in the assembly of the binding world is wanting to me ; there in the loosening world ready was .

[9] Be memory of that time when ,by your amending ,correct became
The lustrous verse of every unpierced jewel fresh thought ,new melody that Hafiz's was .

[1] Als du heimliche Blicke mir nachsandtest, Deine Liebe auf meinen Wangen strahlte, Erinnere dich!

[2] Als mit Zürnen dein Auge mich entseelte, Zuckerlippen des Heilands Kraft entströmte, Erinnere dich!

[3] Als des Morgens beim Wein im trauten Kreise Nur die Freundinn, und ich, und Gott mit uns war, Erinnere dich!

[4] Als die Wangen den Glanz des Lichts entflammten, Und ein Schmetterling mein verbranntes Herz war, Erinnere dich.

[5] Als in dieser Versammlung guter Sitten, Nur der Becher des Morgens trunken lachte, Erinnere dich.

[6] Als Rubinen im Becher lachten, während Ich mit deinen Rubinen kos'te, Erinnere dich.

[7] Als, mein Mond, du die Haub im Schlaf aufbandest, Und der Mond zu den Füßen stand als Diener, Erinnere dich!

[8] Als wir trunken in Schenken saßen, und was Wir in keiner Moschee erfleh'n, besaßen, Erinnere dich.

[9] Als der Verse Hafisens undurchbohrte Perlen Schöner glänzten, durch deine Pfleg' verbeßert, Erinnere dich.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.12-4.12

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.12

German Translation

[1] زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

[2] نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان
نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

[3] سر فرا گوش من آورد به آواز حزین
گفت ای عاشق دیرینه من خوابت هست

[4] عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست

[5] برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر
که ندادند جز این تحفه به ما روز الست

[6] آن چه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است وگر باده مست

[7] خنده جام می و زلف گره گیر نگار
ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست

[1] The Beloved tress dishevelled sweat expressed lip laughing intoxicated
Garment rent song - singing goblet in His hand

[2] Eye ,contest - seeking lip lamenting
Came ,at midnight ,last night ,to my pillow and there sate .

[3] To my ear ,He brought His head and in a low soft voice ,
Said O my distraught Lover sleep is thine sleep hath overcome thee

[4] That Arif Lover to whom they give wine like this ,night - watching
Is infidel to love ,if he be not wine - worshipper .

[5] O Zahid go seize not a small matter against the drinkers of wine - dregs
For ,save this gift of dregs naught did they give us on the day of Alast .

[6] Of whatever ,He God poured into our cup ,we have drunk good or bad
Whether it be of the wine of Paradise ,or of the cup of intoxication .

[7] The laughter mantling foam of the cup of wine and the knot - seizing tress of the Beloved
O many a repentance ,hath it shattered like the repentance of Hafiz .

[1] Mit zerwühlten Locken, Mit lächelndem Munde und trunken; Mit zerrißnem Hemde, Das Glas in den Händen, und singend,

[2] Mit aufrührerischen Narzißen und zauberhaften Lippen Kam zu meinem Bette Um Mitternacht meine Geliebte.

[3] Hielt ihr liebes Köpfchen Geschmeidig zum Ohre mir hin, und Sprach mit leiser Stimme: Mein alter Verehrer schläft noch?

[4] Wann der Weise, welchem Ein ähnlicher Schlaftrunk gereicht wird, Nicht den Wein anbetet, So ist er ungläubig der Liebe.

[5] Geh' o frommer Klausner Und spotte der Trinker mit nichten, Denn am Tag des Looses Ward ihnen nichts Anders beschieden.

[6] Was uns eingeschenkt ward Haben wir redlich getrunken, Wars nun Nektar oder Ein dampfender Wein für Berauschte.

[7] An dem Weinglas und an Gekräuselten Locken der Schönen, Wie viel Reue zerscholl, gleich Der Reue Hafisens an selben!